Zapraszamy Państwa serdecznie do Ernesta Theodora Amadeusza Hoffmanna (urodzony 24 stycznia 1776 w Królewcu / Prusy Wschodnie, zmarł 25 czerwca 1822 w Berlinie).
Strona internetowa towarzystwa im. E.T.A. Hoffmanna e.V. zawiera informacje na temat artysty oraz jego twórczości, jak i o Bamberskim Domie ETA Hoffmanna.
Prócz tego prezentujemy Państwu Towarzystwo, które opiekuje się dziedzictwem artystycznym romantycznego poety, kompozytora oraz ilustratora, adwokata z zawodu
i ułatwia kontakty między miłośnikami oraz przedstawiamy rocznik Towarzystwa.
Członkowie informują Państwa poza tym o własnych publikacjach, niektóre są dla Państwa dostępne online.

Towarzystwo im. E.T.A. Hoffmanna e.V. / E.T.A. Hoffmann-Gesellschaft e.V.
c/o Staatsbibliothek
Neue Residenz, Domplatz 8
D-96049 Bamberg
Germany

E-Mail: info@etahg.de

By zostać członkiem towarzystwa im. ETA Hoffmanna, mogą Państwo wypełnić bezpośrednio aplikacje online:
Członkostwo

Jeśli Państwa adres uległ zmianie, prosimy o zgłoszenie tej informacji:
Zmiana danych osobowych

(ur.1776 r.- zm.1822 r.)

Niemiecki pisarz światowej sławy epoki romantyzmu. Z zawodu prawnik, był także wielkim kompozytorem i rysownikiem. To jedyne na całym świecie miejsce wspomnień rozważające wszystkie aspekty jego geniuszu.

Kariera urzędnika?

Ernst Theodor Wilhelm Hoffmann urodził się 24 stycznia 1776 r. w Królewcu w Prusach Wschodnich (obecnie Kaliningrad, Rosja). Z szacunku do Wolfganga Amadeusza Mozarta zmienił w późniejszym czasie swoje trzecie imię na Amadeusza. Po studiach prawniczych na Uniwersytecie w Królewcu – gdzie nauczał również Immanuel Kant – oraz po swojej aplikacji, został powołany poprzez sądownictwo zaboru pruskiego w Polsce, początkowo do Poznania. Za rysowanie karykatur przedstawiających członków wyższego towarzystwa, przeniesiono go do odległego Płocka, a dopiero w późniejszym czasie przybył do Warszawy, gdzie powstały jego ważne kompozycje. Podczas okupacji Warszawy poprzez francuskie wojska w trakcie wojny napoleońskiej stracił swoją posadę i udał się do Berlina. W końcu został dyrektorem muzycznym w teatrze w Bambergu.

Hoffmann w Bambergu

E.T.A. Hoffmann mieszkał od 1 września 1808 r. do 21 kwietnia 1813 r. w Bambergu. Pomimo że pozwolono mu zachować tytuł dyrektora muzycznego, jego praca w teatrze została zredukowana do działań pomocniczych. Został więc zmuszony do zarobku na skromne utrzymanie poprzez udzielanie lekcji śpiewu dla córek wyższego towarzystwa, do którego wprowadził go dyrektor szpitalu Wojciech Fridrich Markus. W Bambergu powstała opera Aurora, Miserere oraz włoskie Duettini; tą ostatnią skomponował początkowo dla swojej trzynastoletniej uczennicy śpiewu Julii Mark. Carl Friedrich Kunz – wpierw handlarz winem, później księgarz oraz właściciel jednej z najbardziej znanej biblioteki został jego pierwszym wydawcą po tym, jak literacka strona twórczości Hoffmanna – poprzez artykuły w powszechnych gazetach muzycznych – przyczyniła się do jego prestiżu.

Berlin: Sędzia i Autor

Hoffmann sądzi o tym okresie: „Moje bamberskie lata nauki oraz tortury są teraz odpokutowane, a teraz nadchodzą lata wędrówki oraz mistrzostwa”. Po epizodzie jako dyrektor muzyczny w Lipsku i Dreźnie, został on mianowany do Sądu Najwyższego w Berlinie. Był wybitnym oraz rzetelnym prawnikiem, szczególnie podczas tzw. śledztw demagogicznych, machinacji środowisk liberalnych i nacjonalistycznych. W 1816 przedstawiona została jego najsłynniejsza opera Ondyna z tekstem barona Fryderyka de la Motte Fouque, z scenografią Karla Friedricha Schinkla, jednak pożar stał się końcem ogromnego sukcesu. Odtąd obok swojej służby rozpoczął on powiększanie swojego dorobku literackiego – również w zbiorach zgromadzonych przez Braci Serafiońskich – w opowiadaniach oraz w powieści Kota Mruczysława poglądy na życie obok fragmentów biografii kapelmistrza Jana Kreislera na strzępach makulatury. Jego opowieść Mistrz Pchła doprowadziła go do konfliktu z rządem pruskim, czego konsekwencją była dyskryminacja wybranych fragmentów i dopiero w 1906 roku zostały one opublikowane. Na początku 1822 roku zachorował śmiertelnie i umarł dnia 25 czerwca 1822r.

Postrzeganie E.T.A. Hoffmanna

Po śmierci E.T.A. Hoffmanna, jego dzieła literackie znalazły wielbicieli zwłaszcza we Francji, Anglii, USA i Rosji. W Niemczech werdykt Johanna Wolfganga von Goethego miał chorobliwy wpływ na postrzeganie E.T.A. Hoffmanna. Dopiero pod koniec XIX wieku rozpoczęło się tutaj odrodzenie. Hoffmann należy do najczęściej ilustrowanych autorów literatury światowej. Niektóre jego opowieści inspirują kompozycje muzyczne. Opera Jacques Offenbacha pt. Opowieści Hoffmanna zawdzięcza mu nazwisko i jej niektórym bohaterom, takim jak Mały Zacheusz – życie pozagrobowe.

Bamberski Dom im. E.T.A. Hoffmanna

Dom im. E.T.A. Hoffmanna znajduje się naprzeciwko Teatru im. ETA Hoffmanna i był jego drugim mieszkaniem. W 1859 r. nazwano ten plac imieniem Friedricha von Schillera. W 1809 – 1813 mieszkał tu na dwóch górnych piętrach Hoffmann ze swoją polską żoną Michaliną; salon oraz kuchnia znajdowały się na drugim piętrze, a poetycki pokoik na poddaszu powyżej. Oryginalne wyposażenie nie istnieje. W 1927 roku urządzono tu „Pokój Ondyny”, a w 1930 roku zostało otworzone w pomieszczeniach poniżej Muzeum im. E.T.A. Hoffmanna. Z biegiem lat cały dom i ogród poświęcono pamięci Hoffmanna. W ostatnich latach odbyła się – z poszanowaniem szczególnego ducha – nowa adaptacja budynku zgodnie z muzealno – dydaktycznym punktem widzenia; jako interpretatora dodano pisarza Kota Mruczysława. Zwłaszcza instalacje przekazują fantastyczną atmosferę – Gabinet zwierciadeł rozdzielający jaźń, papierowy teatr Dziadka do orzechów i Króla Myszy, loża Ondyny oraz mikroskop myśli według Mistrza Pchły. Interaktywny kredens muzyczny pozwala wybierać odpowiednią muzykę do przeważnie autograficznych nut. Pianoforte – podobne do przedstawionego na autoportrecie Hoffmanna w postaci Kreislera z partyturą Ondyny – bamberskiego budowniczego instrumentów Kristofa Ehrlichego z roku 1810 jest odtwarzane przez stację słuchania. W Sali Muzyki jest mobilne urządzenie pt. “ETAH instrumentuje”. Sala wykładowa w tylnej cześci domu jest wykorzystywana podczas imprez, tu prezentowane są czasowe wystawy, jak w 2011 roku “Hoffmann enlighted” Hansa Güntera Ludwiga. Zaczarowany ogród inspirowany jest Złotym garnkiem i Predylekcją roślin Hoffmanna.